Bir DOM ağacında, karşılaşacağınız hemen hemen her şey bir düğümdür. DOM ağacındaki her öğe, en temel düzeyinde bir düğümdür. Her öznitelik bir düğümdür. Her metin parçası bir düğümdür. Açıklamalar, özel karakterler (telif hakkı simgesini temsil eden © gibi) ve DOCTYPE bildirimi (HTML ya da XHTML'nizde varsa) bile birer düğümdür. Bu tiplerin ayrı ayrı özelliklerine girmeden önce, düğümün ne anlama geldiğini gerçekten kavramanız gerekir.

En basit anlatımla düğüm, bir DOM ağacındaki tek bir şeydir. "Şey" sözcüğü, belirsizliği nedeniyle özellikle kullanılmıştır, çünkü bu olabilecek en belirgin terimdir. Örneğin, HTML'nizdeki bir öğe (img gibi) ile HTML'nizdeki bir metin parçasının ("Scroll down for more details" gibi) birçok ortak özelliğe sahip oldukları yeterince açık olmayabilir. Ancak bunun nedeni, bu ayrı tiplere işlevleri açısından bakmanız ve birbirlerinden ne kadar farklı olduklarını düşünmenizdir.

Bunun yerine, DOM ağacındaki her bir öğenin ve metin parçasının bir üst öğesinin olduğunu; bu üst öğenin de, başka bir öğenin alt öğesi (img öğesinin p öğesine yerleştirilmesi gibi) ya da DOM ağacındaki en üst öğe olduğunu (her belge için bir defalık özel bir durumdur ve html öğesini kullandığınız yerdir) düşünün. Ayrıca, hem öğelerin hem de metnin bir tipinin olduğunu dikkate alın. Bir öğeye ilişkin tip, gayet açık olarak öğedir; metne ilişkin tip de metindir. Her bir düğümün oldukça iyi tanımlanmış bir yapısı da vardır: kendi altında, alt öğeler gibi düğümleri var mı? Kardeş düğümleri (öğe ya da metnin "yanındaki" düğümler) var mı? Her bir düğüm hangi belgeye ait?

Açıkçası, bunların çoğu oldukça soyut görünür. Aslında, bir öğe tipinin öğe olduğunu söylemek biraz saçma görünebilir. Ancak, ortak bir nesne tipi olarak düğümün sahip olduğu değeri anlamanız için biraz soyut düşünmeniz gerekir.

DOM kodunuzun içinde en çok gerçekleştireceğiniz tek görev bir sayfanın DOM ağacında gezinmek olacaktır. Örneğin, "id" özniteliğine göre bir formu bulabilir ve bu formun içindeki iç içe geçmiş öğelerle ve metinle çalışmaya başlayabilirsiniz. Metin yönergeleri, giriş alanlarına ilişkin etiketler, gerçek inputöğeleri ve büyük olasılıkla diğer HTML öğeleri (img öğeleri gibi) ve bağlantılar (a öğeleri) olacaktır. Öğeler ve metin tamamen farklı tiplerdeyse, bir tipten diğerine geçmek için tamamen farklı kod parçaları yazmanız gerekir.

Bir ortak düğüm tipi kullanırsanız her şey farklılaşır. Böyle bir durumda, basit bir şekilde düğümden düğüme geçer ve düğümün tipiyle, yalnızca bir öğe ya da metinle ilgili özel bir şey yapmak istediğinizde ilgilenirsiniz. DOM ağacında dolaşırken, bir öğenin üst öğesine -- ya da alt öğelerine -- geçmek için, diğer düğüm tiplerinde gerçekleştireceğiniz işlemleri kullanırsınız. Bir düğüm tipiyle, yalnızca belirli bir düğüm tipine özgü (öğenin öznitelikleri gibi) bir şeyler yapmanız gerektiğinde özel olarak çalışmanız gerekir. DOM ağacındaki her bir nesneyi bir düğüm olarak düşünmek, çalışmanızı çok basitleştirir. Aklınızdan bunu çıkarmadan, bir sonraki bölümde, özellikler ve yöntemlerden başlayarak DOM Düğüm yapısının tam olarak neler sunduğuna bakacağım.

DOM düğümleriyle çalışırken bazı özellikleri ve yöntemleri kullanmak isteyeceksiniz; o zaman önce bunları gözden geçirelim. Bir DOM düğümünün temel özellikleri şunlardır:

Diğer birkaç özellik, daha soysal XML belgeleri için geçerlidir ve HTML tabanlı Web sayfalarıyla çalıştığınızda pek de işinize yaramazlar.

nodeName ve nodeValue özelliklerinin dışında, yukarıda tanımlanan özelliklerin çoğu kendi kendini anlatmaktadır. Bu özellikleri yalnızca açıklamak yerine birkaç garip soruyu düşünün: Bir metin düğümü için nodeName (düğümAdı) değeri ne olurdu? Benzer bir şekilde, Bir öğeye ilişkin nodeValue (düğümDeğeri) ne olurdu?

Bu sorular sizi şaşırttıysa, bu özelliklerin doğasında varolan karışıklık olasılığını da anlamışsınızdır. nodeName ve nodeValue, gerçekte tüm düğüm tipleri için geçerli değildir (bu, bir düğümdeki diğer özelliklerin birkaçı için de geçerlidir). Bu, bir anahtar kavramı da şekillendirir: Bu değerlerin herhangi biri boş bir değer verebilir (bazen JavaScript içinde "undefined" [tanımlanmamış] olarak görünür). Örneğin, bir metin düğümüne ilişkin nodeName özelliği boş bir değerdir (ya da bazı tarayıcılarda metin düğümlerinin bir adı olmadığı için "undefined" [tanımlanmamış] olur). nodeValue, bekleyeceğiniz üzere düğümün metnini döndürür.

Benzer şekilde, öğelerin bir nodeName özelliği vardır (öğenin adı), ancak bir öğe nodeValue özelliğinin değeri her zaman boştur. Özniteliklerin, hem nodeName hem de nodeValue özellikleri için değerleri vardır. Bir sonraki bölümde bu ayrı tiplerle ilgili biraz daha ayrıntıya gireceğim, ancak bu özellikler her düğümün parçası olduğu için, burada bunlardan söz etmekte fayda var.

Aşağıdaki javascript ve HTML kodlarını inceleyin.  

Şimdi, çalışan düğüm özelliklerinin birkaçını gösteren Liste 1'e bakın.

 
Sırada tüm düğümlerle kullanılabilen yöntemler var (düğüm özelliklerinde olduğu gibi, çoğu HTML DOM işlemleri için gerçekten geçerli olmayan birkaç yöntemi atladım):

• insertBefore(newChild, referenceNode), referenceNode değerinden önce newChild düğümünü yerleştirir. Bu kodu, istediğiniz newChild düğümünün üst öğesinde çağıracağınızı unutmayın.
• replaceChild(newChild, oldChild), oldChild düğümünü newChild düğümüyle değiştirir.
• removeChild(oldChild), işlevin çalıştırıldığı düğümden oldChild düğümünü kaldırır.
• appendChild(newChild), bu işlevin çalıştırıldığı düğüme newChild düğümünü ekler. newChild, hedef düğümün alt öğelerinin sonuna eklenir.
• hasChildNodes(), çağrıldığı düğümün alt öğeleri varsa doğru, yoksa yanlış değerini döndürür.
• hasAttributes(), çağrıldığı düğümün öznitelikleri varsa doğru, özniteliği yoksa yanlış değerini döndürür.

Çoğu bölümde, bu yöntemlerin tümünün, büyük ölçüde bir düğümün alt öğeleriyle ilgili olduğunu fark etmişsinizdir. Bu, onların birincil amacıdır. Yalnızca bir metin düğümünün değerini ya da bir öğenin adını kavramaya çalışıyorsanız, basit bir şekilde düğümün özelliklerini kullanabileceğiniz için yöntemleri çok sık çağırmazsınız. Liste 2, yukarıdaki yöntemlerin bazılarını kullanarak Liste 1'deki kod üzerine kurulur.

Şimdiye kadar Liste 1 ve 2'de yalnızca iki örnek gördünüz, ancak bunlar bile DOM ağacını kullanmaya başladığınızda yapabileceklerinize ilişkin her tür fikri vermiş olmalı. Buraya kadar gösterildiği biçimde kodu denemek isterseniz, Liste 3'ü bir HTML dosyasına aktarın, kaydedin ve Web tarayıcınıza yükleyin.
 

Bu sayfayı tarayıcınıza yüklediğinizde, Şekil 1'dekine benzer bir sayfa görmeniz gerekir.

Test me! (Beni sına!) düğmesini tıklattığınızda Şekil 2'deki gibi uyarı kutuları görüntülenmeye başlar.

Kod çalışmayı tamamladığında, resimler Şekil 3'te gösterildiği gibi gerçek zamanlı olarak sayfadan kaldırılır.

Her bir düğümdeki kullanılabilir özelliklere ve yöntemlere yeniden bakın. Bunlar, nesne odaklı (OO) programlama kullananlar için DOM'ye ilişkin bir temel noktayı açıklar: DOM çok da nesne odaklı bir API değildir. Birincisi, birçok durumda bir düğüm nesnesinde yöntem çağırmak yerine, nesnenin özelliklerini doğrudan kullanırsınız. getNodeName() yöntemi yoktur; örneğin, nodeName özelliğini doğrudan kullanırsınız. Dolayısıyla düğüm nesneleri (ve diğer DOM nesneleri), özellikleri aracılığıyla, yalnızca işlevleri değil, birçok veriyi de gösterir.

İkincisi, özellikle Java ya da C++ gibi dillerde aşırı yüklü nesnelerle ve nesne odaklı API'lerle çalışmaya alıştıysanız, DOM içindeki nesnelerin ve yöntemlerin adlandırılması biraz garip görünebilir. DOM'nin, birkaç dil belirtmek gerekirse, C, Java ve JavaScript içinde çalışması gerekir; bu yüzden, API tasarımından bazı ödünler verilmiştir. Örneğin, aşağıdaki gibi görünen NamedNodeMap yöntemlerinde iki farklı yöntem görürsünüz:

• getNamedItem(String name)
• getNamedItemNS(Node node)

OO programcıları için bu oldukça garip görünür. İki yöntemin amacı aynıdır, ancak biri bir dizeyi (String) alırken, diğeri bir düğümü (Node) alır. OO API'lerinin çoğunda, her iki sürüm için de aynı yöntem adını kullanırdınız. Kodunuzu çalıştıran sanal makine, yönteme geçirilen nesne tipine dayalı olarak çalıştırılacak yöntemi belirlerdi.

Buradaki sorun, JavaScript'in yöntem aşırı yüklemesi adı verilen bu tekniği desteklememesidir. Diğer bir deyişle, JavaScript belirli bir adda tek bir yöntem ya da işlevin olmasına izin verir. Bir dizeyi alan getNamedItem() adlı bir yönteminiz varsa, ikinci sürüm farklı tipte bir bağımsız değişken (ya da tamamen farklı bir bağımsız değişkenler kümesi) alsa bile getNamedItem() adlı başka bir yönteminiz ya da işleviniz olamaz. Bunu yaparsanız JavaScript bir hata bildirir ve kodunuz, çalışmasını beklediğiniz gibi çalışmaz.

Özünde, DOM bilinçli olarak yöntem aşırı yüklemesinden ve diğer OO programlama tekniklerinden kaçınır. Bunu, API'nin OO programlama tekniklerini desteklemeyenler de dahil olmak üzere birden çok dil üzerinde çalıştığından emin olmak için yapar. Sonuçta fazladan birkaç yöntem adı öğrenmeniz gerekir. İyi tarafı da DOM'yi herhangi bir dilde öğrenebileceğiniz -- Java gibi -- ve aynı yöntem adlarının ve kodlama yapısının DOM uygulaması olan diğer dillerde de -- JavaScript gibi -- çalışacağını bilmektir.

API tasarımıyla uğraşıyorsanız -- ya da yalnızca yakından ilgileniyorsanız -- bir şeyi merak edebilirsiniz: "Düğüm tipine ilişkin özellikler neden tüm düğümler için ortak değil?" Bu güzel bir sorudur ve yanıtı, teknik nedenlerden çok politika ve karar almayla ilgilidir. Kısacası, yanıt "Kim bilir! Ama bu biraz can sıkıcı, değil mi?" olur.

nodeName özelliği her tipin bir adı olması için tasarlanmıştır; ancak birçok durumda, ad tanımlanmamıştır ya da programcılar için değer taşımayan garip bir iç addır (örneğin, Java'da bir metin düğümünün nodeName özelliği, birçok durumda "#text" olarak bildirilir). Aslında, hata işlemenin size bırakıldığını varsaymanız gerekir. Hemen myNode.nodeName değerine erişmek ve bu değeri kullanmak güvenli değildir; birçok durumda, değer boş olacaktır. Bu yüzden, programlama söz konusu olduğunda bu durumlarda programcıların dikkat etmesi gerekir.

Bir DOM düğümünün belirleyici niteliklerinin ve özelliklerinin bazılarını (ve bazı garipliklerini) gördüğünüze göre, birlikte çalışacağınız düğümlerin belirli tiplerinden bazılarıyla ilgili bilgileri öğrenmeye hazırsınız demektir. Web uygulamalarının çoğunda, yalnızca dört düğüm tipiyle çalışırsınız:

• Belge düğümü, tüm HTML belgesini belirtir.
• Öğe düğümleri, a ya da img gibi HTML öğelerini belirtir.
• Öznitelik düğümleri, HTML öğelerindeki href (a öğesinde) ya da src (img öğesinde) gibi öznitelikleri gösterir.
• Metin düğümleri, HTML belgesindeki "Click on the link below for a complete set list" gibi metinleri belirtir. Bu, p, a ya da h2 gibi öğelerin içinde görünen metindir.

HTML ile uğraşırken, zamanınızın yaklaşık %95'ini bu düğüm tipleriyle çalışarak geçirirsiniz. Bu nedenle, bu ayki makalenin geri kalan kısmını bu konuda daha ayrıntılı bilgi vermek için kullanacağım. (İleride yazacağım bir makalede XML konusunu anlatırken, diğer düğüm tiplerinden bazılarını da tanıtacağım.)

Birinci düğüm tipi, yazdığınız DOM tabanlı hemen her kodda kullanacağınız belge düğümüdür. Belge düğümü, aslında HTML (ya da XML) sayfasının bir öğesi değil, sayfanın kendisidir. Dolayısıyla HTML Web sayfasında, belge düğümü tüm DOM ağacıdır. JavaScript'te, document anahtar sözcüğünü kullanarak belge düğümüne erişebilirsiniz: 

JavaScript'teki document anahtar sözcüğü, geçerli Web sayfasına ilişkin DOM ağacını gösterir. Buradan, ağaçtaki tüm düğümlerle çalışabilirsiniz.

Aşağıdaki yöntemlere benzer yöntemleri kullanarak yeni düğümler yaratmak için document belgesini de kullanabilirsiniz:

• createElement(elementName), sağlanan adla bir öğe oluşturur.
• createTextNode(text), sağlanan metinle yeni bir metin düğümü oluşturur.
• createAttribute(attributeName), sağlanan adla yeni bir öznitelik oluşturur.

Dikkat edilmesi gereken temel nokta, bu yöntemlerin düğümleri yarattığı, ancak bunları herhangi bir belirli belgeye bağlamadığı ya da yerleştirmediğidir. Bunun için, insertBefore() ya da appendChild() gibi önceden gördüğünüz yöntemlerden birini kullanmanız gerekir. Aşağıdakine benzer bir kod kullanarak yeni bir öğe oluşturabilir ve bunu, bir belgeye ekleyebilirsiniz:

Bir Web sayfasının DOM ağacına erişmek için document öğesini kullandıktan sonra, öğelerle, özniteliklerle ve metinle doğrudan çalışmaya başlayabilirsiniz.

Öğe düğümleriyle çok çalışacaksınız, ancak öğeler üzerinde gerçekleştirmeniz gereken birçok işlem, yalnızca öğelere özel yöntemler ve özellikler yerine, tüm düğümler için geçerli yöntemleri ve özellikleri içerir. Yalnızca iki yöntem takımı öğelere özeldir:

1. Özniteliklerle çalışmaya ilişkin yöntemler:
   • getAttribute(name), name adlı özniteliğin değerini döndürür.
   • removeAttribute(name), name adlı özniteliği kaldırır.
   • setAttribute(name, value), name adlı bir öznitelik oluşturur ve değerini value değerine ayarlar.
   • getAttributeNode(name), name adlı öznitelik düğümünü verir (öznitelik düğümleri aşağıda ele alınmıştır).
   • removeAttributeNode(node), sağlanan düğümle eşleşen öznitelik düğümünü kaldırır.
2. İç içe geçmiş öğeleri bulmaya ilişkin yöntemler:
   • getElementsByTagName(elementName), sağlanan adın bulunduğu öğe düğümleri listesini verir.

Bunların tümü büyük ölçüde kendi kendilerini açıklar niteliktedir, ancak yine de aşağıdaki örneklere bakmanızda yarar vardır.

Özniteliklerle çalışmak oldukça kolaydır; örneğin, document nesnesiyle ve öğesiyle ve yukarıdaki yöntemlerin bazılarıyla yeni bir img öğesi oluşturabilirsiniz:
 

Bu, şimdiye kadar oldukça rutin görünmüş olabilir. Aslında, bir düğüm kavramını anlamaya başladıktan ve kullanılabilir yöntemleri bildikten sonra Web sayfalarınızda ve JavaScript kodunuzda DOM ile çalışmanın basit olduğunu görmeye başlamanız gerekir. Yukarıdaki kodda, JavaScript yeni bir img öğesi oluşturur, bazı öznitelikleri ayarlar ve bunu daha sonra HTML sayfasının gövdesine ekler.

İç içe geçmiş öğeleri bulmak da kolaydır. Örneğin, Liste 3'teki HTML sayfasında bulunan tüm img öğelerini bulmak ve kaldırmak için aşağıdaki kodu kullandım:
 

getElementsByTagName() yöntemini kullanarak da benzer bir etki elde edebilirdiniz:
 

DOM, öznitelikleri düğüm olarak gösterir ve bir öğenin attributes özelliğini kullanarak her zaman bir öğenin özniteliklerini aşağıda gösterildiği gibi alabilirsiniz:

attributes özelliğinin aslında düğüm tipi üzerinde olduğunu ve özellikle öğe tipi üzerinde olmadığını belirtelim. Bu biraz gariptir ve kodlamanızı etkilemez, ancak bilinmesi yararlıdır.

Öznitelik düğümleriyle çalışmak kesinlikle mümkündür, ancak özniteliklerle çalışmak için öğede bulunan yöntemlerin kullanılması genellikle daha kolay olur. Yöntemler aşağıdaki gibidir:

• getAttribute(name), name adlı özniteliğin değerini döndürür.
• removeAttribute(name), name adlı özniteliği kaldırır.
• setAttribute(name, value), name adlı bir öznitelik oluşturur ve değerini value değerine ayarlar.

Bu üç yöntem, öznitelik düğümleriyle doğrudan çalışmayı gerektirmez. Bunun yerine, öznitelikleri ve değerlerini yalnızca basit dize özellikleriyle ayarlayabilir ve kaldırabilirsiniz.

Düşünmeniz gereken son düğüm tipi -- en azından HTML DOM ağaçlarıyla çalışırken -- metin düğümleridir. Metin düğümleriyle çalışmak için yaygın olarak kullanacağınız özelliklerin neredeyse tümü, gerçekte düğüm nesnesinde bulunur. Aslında, aşağıda gösterildiği gibi metin düğümünden metin almak için genellikle nodeValue özelliğini kullanacaksınız:
 

Diğer birkaç yöntem, metin düğümlerine özeldir. Bunlar, bir düğümdeki verilere ekleme yapma ya da verileri bölmeyle uğraşırlar:

• appendData(text), sağladığınız metni, metin düğümünün var olan metninin sonuna ekler.
• insertData(position, text), metin düğümünün ortasına veri yerleştirmenizi sağlar. Sağladığınız metni, belirtilen konuma yerleştirir.
• replaceData(position, length, text), belirtilen konumdan başlayarak, belirtilen uzunlukta karakterleri kaldırır ve yönteme sağladığınız metni kaldırılan metnin yerine yerleştirir.

Şimdiye kadar gördüklerinizin çoğu, çalıştığınız düğüm tipini bildiğiniz varsayımına dayanır, ancak durum her zaman böyle değildir. Örneğin, bir DOM ağacında geziniyorsanız ve ortak düğüm tipleriyle çalışıyorsanız, bir öğeye ya da metne geçtiğinizi fark etmeyebilirsiniz. Bir p öğesinin tüm alt öğelerini alabilir ve metinle mi, bir b öğesiyle mi, yoksa bir img öğesiyle mi çalıştığınızdan emin olamayabilirsiniz. Böyle durumlarda, bir düğümle çalışmaya başlamadan önce ne tip bir düğümle çalıştığınızı anlamanız gerekecektir.

Neyse ki bunu anlamak oldukça basittir. DOM düğüm tipi, aşağıdakilere benzer birkaç değişmez değeri tanımlar:

1. Node.ELEMENT_NODE, öğe düğüm tipine ilişkin değişmezdir.
2. Node.ATTRIBUTE_NODE, öznitelik düğüm tipine ilişkin değişmezdir.
3. Node.TEXT_NODE, metin düğüm tipine ilişkin değişmezdir.
4. Node.DOCUMENT_NODE, belge düğüm tipine ilişkin değişmezdir.

Başka birkaç düğüm tipi daha vardır, ancak HTML işlemlerinde, bu dördünün dışındakiler çok seyrek olarak kullanılır. Bu değişmezlerin her birine ilişkin değerlerin DOM belirtiminde tanımlanmasına rağmen ben, bilerek bunları atladım; değerle hiçbir zaman doğrudan çalışmamalısınız, değişmezlerin amacı budur!

Bir düğümü yukarıdaki değişmezlerle karşılaştırmak için nodeType özelliğini dekullanabilirsiniz -- bu özellik DOM düğüm tipinde tanımlanır ve tüm düğümler tarafından kullanılabilir:

Bu oldukça basit bir örnektir, ancak asıl nokta da budur: bir düğüm tipinin alınması basittir. Daha zor olan konu, düğümün tipini öğrendikten sonra düğümle ne yapacağınızı bilmektir; ancak düğüm, metin, öznitelik ve öğe tipleri konusunda sağlam bir bilgiyle, DOM programlamasını kendi başınıza üstlenmeye hazırsınız.

Ya da neredeyse hazırsınız diyelim.

nodeType özelliği, düğümlerle çalışmanız için gereken bileti size sağlayacakmış gibi görünüyor -- ne tip bir düğümle çalıştığınızı anlamanıza ve daha sonra, bu düğümle ilgili kodu yazmanıza olanak tanıyor. Buradaki sorun, yukarıda tanımlanan Node değişmezlerinin Internet Explorer üzerinde düzgün çalışmamasıdır. Bu nedenle, Node.ELEMENT_NODE, Node.TEXT_NODE ya da diğer değişmezleri kodunuzda kullanırsanız, Internet Explorer Şekil 4'te gördüğünüze benzer bir hata verir.

Internet Explorer, JavaScript'inizde Node değişmezini her kullanışınızda bu hatayı bildirir. Dünyadaki kullanıcıların büyük çoğunluğu hala Internet Explorer kullandığı için kodunuzda Node.ELEMENT_NODE ya da Node.TEXT_NODE gibi yapıları kullanmaktan kaçınabilirsiniz. Internet Explorer programının gelecek sürümü olan Internet Explorer 7.0'da bu sorunun düzeltilmesi beklense de, Internet Explorer 6.x sürümünün yoğun olarak kullanımdan kalkması birkaç yıl sürebilir. Dolayısıyla Node değişmezini kullanmaktan kaçının; DOM kodunuzun (ve Ajax uygulamalarınızın) tüm ana tarayıcılarda çalışması önemlidir.

Bu dizinin son birkaç makalesinde birçok şey öğrendiniz. Bu noktada, oturup bir sonraki makalede DOM ağacının tüm akıllı kullanım çeşitlerini ele almamı beklememelisiniz. Şimdiki ev ödeviniz DOM ile hoş etkileri ya da parlak arabirimleri nasıl yaratacağınızı keşfetmek. Bu son iki makalede öğrendiklerinizi gözden geçirin ve deney yapıp kodlarla biraz oynamaya başlayın. Bir masaüstü uygulamasını andıran, bir kullanıcı işlemine yanıt olarak nesnelerin ekranda hareket ettiği bir Web sitesi oluşturup oluşturamayacağınızı görün.

Daha da iyisi, ekrandaki her nesnenin çevresine bir sınır çizin ve nesnelerin DOM ağacındaki yerlerini görün ve nesneleri hareket ettirmeye başlayın. Düğümler oluşturun ve bunları var olan alt öğe listelerine ekleyin; iç içe geçmiş birçok düğümden oluşan düğümleri kaldırın; bir düğümün CSS stilini değiştirin ve bu değişikliklerin alt düğümler tarafından alınıp alınmadıklarına bakın. Olasılıklar sınırsızdır ve yeni bir şeyi her deneyişinizde yeni bir şey öğrenirsiniz. Web sayfalarınızla oynamanın tadını çıkarın.

Daha sonra, DOM'ye özel bu üçlemenin son parçasında DOM'nin bazı havalı ve ilginç uygulamalarını programlamanızla nasıl birleştireceğinizi göstereceğim. Kavramsal olarak konuşmayı ve API'yi anlatmayı bırakıp size biraz kod göstereceğim. O zamana kadar, kendinize ait birkaç parlak fikir bulun ve kendi başınıza nelergerçekleştirebileceğinizi görün.

Kaynak www.fazlamesai.net/index.php